آیا تثلیث در آیین هندو است یا مسیحیت

حضرت آیت‌الله سبحانی در پاسخ سئوالی پیشینه ورود تثلیث به آیین مسیحیت و اقتباس آن از آیین هندو را تشریح کردند.

پاسخ به این سئوال که تثلیث چگونه وارد آیین مسیحیت شده است مرقوم داشته‌اند.

فـریـد وجـدى( [۱])  از دایـرة المعـارف «لاروس» نقـل مى کنـد به طـور مسلْم، شاگردان نخستین مسیـح که از نـزدیک او را شناخته بودند از ایـن عقیـده (مسیـح یکى از ارکـان تشکیـل دهنده ذات آفریدگـار است) دور بـودند، مثلاً پطرس حوارى، مسیح را فقط مـردى مى دانست که بـه او وحى مى شـده است، ولى پـولس با عقیـده شاگردان نخستیـن مخالفت کـرد و گفت: مسیـح از انسـان بالاتـر است، او نمونـه اى از انسان تــازه اى است که از خداوند متولد شده است. تاریخ نشان مى دهد پس از در گذشت پیامبران راستین یا در دوران غیبت آنان، گروهى از پیروان وى بر اثر اغواى ضلالت گران، به بت پرستى روى آورده و توحید و یگانه پرستى را که هدف اساسى اعزام پیامبران است ترک مى گفتند. گرایش بنى اسراییل به پرستش گوساله و ترک آیین یکتا پرستى از نمونه هاى بارز این موضوع است که تاریخ و قرآن ( [۲]) آنرا براى آیندگان ضبط نموده است.

بنابر این تعجب نخواهیم کرد که پس از رفتن حضرت مسیح از میان پیروان خویش، موضوع سه گانگى به محافل دینى مسیحیان راه یابد و با خون و گوشت آنان آمیخته شود.

مرور زمان آنچنان موضوع تثلیث را در قلوب مسیحیان، راسخ و استوار نموده است که بزرگترین «رفورمیست» آنان«لوتر» که آیین مسیح را از بسیارى از خرافات و افسانه ها پاک ساخت و فرقه اى را بنام «پروتستان» پایه گذارى کرد، نتوانست آیین مسیح را از چنگال سه گانگى آزاد سازد.

نظر قرآن درباره تثلیث

قرآن مجید موضوع تثلیث را مربوط به ادیان پیشین مى داند، معتقد است که مسیح به خداى یکتا دعوت مى کرده است چنانکه مى فرماید:

( لَقَدْ کَفَرَ الَّذِیَن قَالُوآ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِیحُ بنُ مَرْیَمَ وَ قَالَ الْمَسِیُح یَـبَنى إِسْرائیلَ اعْبُدُواللّهَ رَبّىِ وَ رَبَّکُمْ اَّنِهُ مَن یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَیْهِ الجَنَّة… ) .( [۳])

«آنان که مى گویند: خدا همان مسیح فرزند مریم است، کافر شده اند، (در حالیکه) مسیح مى گفت؛ خدا را که پروردگار من و شما است بپرستید، هرکس براى خدا شرک ورزد بهشت بر او حرام است».

این مسیحیان هستند که به تقلید از ادیان دیگر، آنرا به آیین مسیح وارد ساختند. چنانکه مى فرماید:

( …وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِیحُ ابْنُ اللّهِ ذَلِکَ قَوْلُهُمْ بِاَفْواَهِهِمْ یُضاهِؤنَ قَوْلَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ، قَتَلَهُمُ اللّهُ أَنَّى یُؤْفَکُونَ ).( [۴])

«مسیحیان مى گویند: مسیح فرزند خداست، این سخنى است که آنرا در زبان مى گویند (و در باطن به آن ایمان ندارند) آنان تظاهر به گفتار کسانى مى کنند که پیش از آنان (با داشتن چنین عقیده اى) کفر ورزیدند، از رحمت خدا دور باشند چگونه با دیدن دلایل یگانگى خدا، از راه حق منحرف مى شوند.»

بررسى هاى اخیر دانشمندان، نظریه قرآن را به روشنى ثابت کرده است، زیرا در قرن ششم پیش از میلاد مسیح، اصلاحاتى در آیین برهمنها  پدید آمد و در نتیجه آیینى به نام «هندو» به وجود آمد. در این آئین خداى ازلى و ابدى در سه مظهر و سه خدا تجلى نمود، به نامهاى.

۱٫ برهما(پدید آورنده).

۲٫ ویشتو (نگهدارنده).

۳٫ سیفا(کشنده).

و هم اکنون ثالوث مقدس (هندوها) به صورت سه جمجمه ى بهم چسبیده در نمایشگاه هند موجود است، آنان در کتب مذهبى این سه اصل را چنین توضیح مى دهند.

«بر همن» پدید آورنده و آغاز گر پیدایش است و همیشه آفریدگار لاهوتى است و آنرا پدر مى گویند.

«ویشتو» نگهدارنده ایست که آنرا پسر خدا مى دانند که از سوى خداى پدر آمده است.

«سیفا» پدید آورنده و نابود کننده و برگرداننده جهان است.

مؤلف کتاب «العقائد الوثنیة فى الدیانة النصرانیة» با بررسى همه جانبه در دیگر خرافات مسیحیت، ثابت کرده است که ثالوث مقدس، صدها سال پیش از میلاد مسیح در آیین برهمنها و هندوها و دیگر آیین هاى خرافى وجود داشته است و در این باره به کتابهاى ارزنده و تصاویر زنده اى استناد جسته که هم اکنون در پرستش گاهها و معبدها و موزه ها موجود است و این خود، سند زنده اى بر گفتار قرآن مى باشد.

گستاولبون مى نویسد: مسیحیت در پنج قرن اول، با جذب عوامل فلسفى، مذهبى، یونانى و شرقى به حیات خود ادامه داد و به همین ترتیب مخلوطى گردید از معتقدات شرقى مخصوصاً معتقدات مصرى و ایرانى که در اویل قرن اول میلادى در سرزمینهاى اروپایى انتشار یافته بود و در نتیجه مردم، تثلیث تازه اى به نام پدر، پسر، روح القدس بجاى تثلیث قدیمى «نروپى تر» و «ژنون» و «نرو» پذیرفتند.