۲۱ فروردين ۹۰ ، ۲۱:۴۹
همه چیز درباره اسم اعظم خداوند
به
طورمشخص نمی توان گفت اسم اعظم خدا کدام است؟ اما با توجه به روایاتی که
از پیامبر(ص) و ائمه اهل بیت(ع) به ما رسیده است اجمالاً می توان به آن
اشاره نمود.
در روایات بسیار آمده است که خداوند دارای 99 اسم است. هر کس او را به این نام بخواند دعایش مستجاب میشود. و هر کس آنها را بشمارد اهل بهشت است، مانند روایتی که صدوق رحمةالله علیه در کتاب توحید از امام صادق(ع) از پدرانش (ع) از امام علی(ع) نقل کرده که حضرت از رسول خدا روایت کرده "ان لله تبارک و تعالی تسعة و تسعین اسماً. من احصاها دخل الجنة.(1) برای خداوند تبارک و تعالی در برخی از دعا یک هزار اسم ذکر شده است با این حال اگر روایات 99 اسم برای خداوند ذکر کرده میفهمیم 99 اسم اعظم اسماء و صفات الهی است.
در این جا به بعضی از اسامی اشاره میکنیم:
الله، واحد، احد، صمد، اول، آخر، سمیع، بصیر، قدیر، قادر، علی، اعلی، علیم، حلیم، رحمان، رحیم، رازق، غور، غنی، قوی، قیوم و...(2)
گفتنی است: منظور خواندن خدا به این نامها، یا شمارش آن اسماء این نیست که هر کسی این نامها را به زبان جاری کند یا آنها را بشمارد. سعادتمند و مستجاب الدعوة و اهل بهشت است، بلکه هدف این است که به این نامها ایمان آورده و پرتوی از مفاهیم آن را در وجود خود منعکس نماید، مثلاً مفهوم قادر، قوی، قیوم، رحمان، رحیم، عالم، غفور، و غنی و... را در وجود خویش منعکس کند.(3)
در قرآن مجید میخوانیم. قال الذی عنده علم من الکتاب. آن که بعضی از علم کتاب پیشش بود گفت(4) و در آیه دیگر میخوانیم: قل کفی بالله شهیداً بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب؛ بگو گواهی خداند کفایت میکند بین من و کسی که علم کل کتاب پیش اوست و بین شما.(5) (توجه، علم من الکتاب جزئی است و علم الکتاب کلی)
ابو سعید خدری میگوید: از پیغمبر اکرم(ص) درباره معنای این دو نوع پرسیدم فرمود: مراد از، الذی عنده علم من الکتاب برادرم آصف بن برخیا وزیر حضرت سلیمان است و منظور (و من عنده علم الکتاب برادرم علی بن ابیطالب است؟
از این دو تعبیر میفهمیم بین کسانی که دارای اسم اعظم الهی هستند تفاوت است یک دسته جزئی و دسته دیگر کلی.
از این رو در روایات آمده است: اسم اعظم الهی هفتاد و سه حرف دارد، در نزد آصف بن برخیا با این که امر خارق العاده بزرگی انجام تنها یک حرفش بوده است و درنزد ماه امامان 72 حرف میباشد.(6)
پی نوشتها:
1 - جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، ج7، ص 25 به نقل از المیزان؛ مجمع البیان و نورالثقلین، ذیل آیه 180 سوره اعراف.
2 - برای اطلاع بیشتر ر. ک: تفسیر نمونه، ج7، ص 27.
3 - معی از نویسندگان، تفسیر نمونه، ج15، ص 473.
4 - نمل (27) آیه 40.
5 - رعد (13) آیه 43.
6 - جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، ج15، ص 473.
در روایات بسیار آمده است که خداوند دارای 99 اسم است. هر کس او را به این نام بخواند دعایش مستجاب میشود. و هر کس آنها را بشمارد اهل بهشت است، مانند روایتی که صدوق رحمةالله علیه در کتاب توحید از امام صادق(ع) از پدرانش (ع) از امام علی(ع) نقل کرده که حضرت از رسول خدا روایت کرده "ان لله تبارک و تعالی تسعة و تسعین اسماً. من احصاها دخل الجنة.(1) برای خداوند تبارک و تعالی در برخی از دعا یک هزار اسم ذکر شده است با این حال اگر روایات 99 اسم برای خداوند ذکر کرده میفهمیم 99 اسم اعظم اسماء و صفات الهی است.
در این جا به بعضی از اسامی اشاره میکنیم:
الله، واحد، احد، صمد، اول، آخر، سمیع، بصیر، قدیر، قادر، علی، اعلی، علیم، حلیم، رحمان، رحیم، رازق، غور، غنی، قوی، قیوم و...(2)
گفتنی است: منظور خواندن خدا به این نامها، یا شمارش آن اسماء این نیست که هر کسی این نامها را به زبان جاری کند یا آنها را بشمارد. سعادتمند و مستجاب الدعوة و اهل بهشت است، بلکه هدف این است که به این نامها ایمان آورده و پرتوی از مفاهیم آن را در وجود خود منعکس نماید، مثلاً مفهوم قادر، قوی، قیوم، رحمان، رحیم، عالم، غفور، و غنی و... را در وجود خویش منعکس کند.(3)
در قرآن مجید میخوانیم. قال الذی عنده علم من الکتاب. آن که بعضی از علم کتاب پیشش بود گفت(4) و در آیه دیگر میخوانیم: قل کفی بالله شهیداً بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب؛ بگو گواهی خداند کفایت میکند بین من و کسی که علم کل کتاب پیش اوست و بین شما.(5) (توجه، علم من الکتاب جزئی است و علم الکتاب کلی)
ابو سعید خدری میگوید: از پیغمبر اکرم(ص) درباره معنای این دو نوع پرسیدم فرمود: مراد از، الذی عنده علم من الکتاب برادرم آصف بن برخیا وزیر حضرت سلیمان است و منظور (و من عنده علم الکتاب برادرم علی بن ابیطالب است؟
از این دو تعبیر میفهمیم بین کسانی که دارای اسم اعظم الهی هستند تفاوت است یک دسته جزئی و دسته دیگر کلی.
از این رو در روایات آمده است: اسم اعظم الهی هفتاد و سه حرف دارد، در نزد آصف بن برخیا با این که امر خارق العاده بزرگی انجام تنها یک حرفش بوده است و درنزد ماه امامان 72 حرف میباشد.(6)
پی نوشتها:
1 - جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، ج7، ص 25 به نقل از المیزان؛ مجمع البیان و نورالثقلین، ذیل آیه 180 سوره اعراف.
2 - برای اطلاع بیشتر ر. ک: تفسیر نمونه، ج7، ص 27.
3 - معی از نویسندگان، تفسیر نمونه، ج15، ص 473.
4 - نمل (27) آیه 40.
5 - رعد (13) آیه 43.
6 - جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، ج15، ص 473.
